Pierwsze wspólnoty odmawiające różaniec powstały już w średniowieczu. Początkowo były to Bractwa Różańcowe. Pierwsze w 1470 roku założył błogosławiony Alanus de Rupe, a pięć lat później podobną wspólnotę utworzył w Kolonii dominikanin Jakub Sprenger. W Europie istniały setki bractw różańcowych, do których należeli królowie i książęta , wielcy wodzowie i dostojnicy Kościoła .Wśród wielkich czcicieli różańca jest papież Leon XIII, autor 13 encyklik różańcowych. Pisał on, że różaniec uczy mądrego przeżywania codzienności w tajemnicach radosnych, swoich cierpień w tajemnicach bolesnych oraz nastawienia na życie przyszłe w tajemnicach chwalebnych. W Polsce do Bractw Różańcowych należeli m.in. królowie: Zygmunt Stary, Stefan Batory, Jan III Sobieski i wybitni wodzowie :Tadeusz Kościuszko, Kazimierz Pułaski.

Żywy Różaniec to wspólnota religijna osób świeckich, które codziennie odmawiają jedną tajemnicę różańca.Wspólnoty te często nazywane są "Różami". Pierwszą Różę założyła w roku 1826 w Lyonie sługa Boża Paulina Maria Jaricot. Do Polski dzieło to dotarło pod koniec XIX wieku . W krótkim czasie objęło niemal wszystkie parafie w kraju . W dwudziestym piątym roku swego pontyfikatu Jan Paweł II wprowadził nową część różańca - tajemnice światła. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic (4 części), a "Żywe Róże Różańcowe" składają się z 20 osób. Na czele każdej róży stoi zalator.

W naszej parafii istnieje 30 Róż Różańcowych. Zmiana tajemnic różańcowy następuje w pierwszą niedzielę miesiąca po Mszy świętej o godzinie 7.30.

BUDOWA RÓŻAŃCA I ZASADY ODMAWIANIA :

 

Część I - TAJEMNICE RADOSNE
Zwiastowanie Najświętszej Maryji Panny.
Nawiedzenie świętej Elżbiety.
Narodzenie Pana Jezusa.
Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni.
Znalezienie Pana Jezusa w świątyni.

 

Część II - TAJEMNICE ŚWIATŁA
Chrzest Pana Jezusa w rzece Jordan.
Pan Jezus objawia siebie na weselu w Kanie Galilejskiej.
Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia.
Przemienienie na Górze Tabor.
Ustanowienie Eucharystii.

 

Część III - TAJEMNICE BOLESNE
Modlitwa Pana Jezusa w Ogrodzie Oliwnym.
Biczowanie Pana Jezusa.
Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa.
Droga krzyżowa Pana Jezusa.
Śmierć Pana Jezusa.

 

Część IV - TAJEMNICE CHWALEBNE
Zmartwychwstanie Pana Jezusa .
Wniebowstąpienie Pana Jezusa.
Zesłanie Ducha Świętego.
Wniebowzięcie Najświętszej Maryji Panny.
Ukoronowanie Najświętszej Maryji Panny na królową nieba i ziemi.

 

SŁUGA BOŻA PAULINA JARICOT - założycielka " Żywego Różańca "

Urodziła się 22 lipca 1799 roku w Lyonie , we Francji. W wieku 17 lat złożyła prywatny ślub czystości i przyjęła prosty sposób życia i ubierania się. Postanowiła służyć Bogu. Rozpoczęła odwiedzanie biedaków rozdając jałmużnę. Zgromadziła dziewczęta w swoim wieku, zakładając Stowarzyszenie Wynagrodzicielek Najświętszego Serca Jezusa. Organizowała pomoc dla misjonarzy, która dała początek Dziełu Rozkrzewiania Wiary. W 1826 roku dla rozpowszechniania modlitwy różańcowej Paulina założyła Żywy Różaniec, którym kierował do końca życia.Widząc nędze świata robotniczego , szukała systemowego rozwiązania problemów ubogich. Cały swój majątek zainwestowała w hutę Rustrel, która maiła być idealnym ośrodkiem przemysłowym i początkiem odnowy społecznej. inwestycja upadła na skutek oszustwa nieuczciwych ludzi, a Paulina do końca życia spłacała zaciągnięte długi.W ubóstwie i całkowitym opuszczeniu zmarła 9 stycznia 1862 roku ze słowami : " Maryjo, Matko moja. Cała jestem Twoja." W 1910 roku rozpoczął się w Lyonie proces beatyfikacyjny Pauliny, który na szczeblu diecezjalnym trwał 20 lat i zebrane akta zostały przekazane do Rzymu. 25 lutego 1963roku papież Jan XIII podpisał dekret stwierdzający heroiczność cnót Pauliny Jaricot.