„ Ojczyzna – kiedy myślę – wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam,
mówi mi o tym serce, jakby ukryta granica, która ze mnie przebiega ku innym,
aby wszystkich ogarniać w przeszłość dawniejszą niż każdy z nas,
z niej się wyłaniam... gdy myślę Ojczyzna – by zamknąć ją w sobie jak skarb.
Pytam wciąż, jak go pomnożyć, jak poszerzyć tę przestrzeń, która wypełnia."
(Karol Wojtyła)
11 listopada
Święto Odzyskania Niepodległości.
Dzień 11 listopada – to najważniejsze polskie święto narodowe związane z odzyskaniem w 1918 roku po 123 latach, niepodległości.
W XVIII w. silna niegdyś Rzeczypospolita zaczęła chylić się ku upadkowi co doprowadziła do trzech rozbiorów Polski. Trzeci rozbiór Polski doprowadził do 123 lat niewoli, aż do roku 1918, kiedy to 11 listopada , Rada Regencyjna przekazała władzę nad wojskiem Józefowi Piłsudzkiemu. Trzy dni później rada rozwiązała się przekazując mu pełnię władzy ustanawiając go naczelnikiem Państwa.
11 listopada ustanowiono świętem państwowym po raz pierwszy w roku 1937. W latach 1939-44 oraz 1945-89 obchodzenie święta niepodległości było zakazane. Dopiero w roku 1989, ustawą Sejmu, przywrócono obchody tego święta.
Nie łatwa jest karta historii naszej Ojczyzny – pełna doświadczeń, przelanej krwi, łez , ale też pełna doniosłych wydarzeń i pięknych bohaterów. Dziś żyjemy w wolnej Polsce. Czy dziś jest dla nas Ojczyzna? Jakie miejsce zajmuje w naszych sercach i życiu? A przecież Ojczyzna –to kraj rodzinny, kraj dzieciństwa, to umiłowana przyroda, ludzie bliscy naszemu sercu, historii. Ojczyzna, to dom, miejsce zamieszkania każdego człowieka. Czy moja Ojczyzna jest moją miłością? , czy czuje się za nią odpowiedzialny? Czy potrafimy szanować swoją tożsamość i pamięć o bohaterach?
Nie marnujmy daru wolności naszej Ojczyzny, dbajmy o to by już nigdy jej nie utracić. Niech słowa:" Bóg, Honor, Ojczyzna" nadal napełniają nas dumą i chęcią do dobrego życia.