"Poezja to wielka Pani, której trzeba się całkowicie poświęcić. Obawiam się, że nie byłem wobec niej zupełnie w porządku"
- powtarzał często papież Jan Paweł II.
Dla uczczenia setnych urodzin Karola Wojtyły - Jana Pawła II powstał parafialny tomik poezji poświęcony dostojnemu jubilatowi. Zawiera prace, które zostały przesłane na konkurs literacki. Wszystkim autorom gratulujemy. Zapraszamy do " zaczytania się ".
„OJCIEC ŚWIĘTY”
Ojcze Święty nasz kochany,
na stolicę Piotrową zostałeś powołany.
Zesłał nam Cię sam Pan Bóg,
byś prowadził katolicki lud.
Życie Twe nie było usłane różami,
lecz ciągłymi wyrzeczeniami.
W ciężkich dla Polski czasach dorastałeś.
Z wieloma problemami sie borykałeś,
swoją matkę jako dziecko po śmierci opłakiwałeś.
Swoje życie Matce Boskiej zawierzyłeś
i za jej przyczyną w świat wyruszyłeś.
Wielkim człowiekiem byłeś,
miłości i szacunku do Boga i bliźniego nas nauczyłeś.
Janie Pawle Wielki nasz kochany ,przez Boga umiłowany.
Dziś świat cały Ci powierzamy,
za twym wstawiennictwem gorąco prosimy,
miej w opiece wszystkie nasze rodziny.
Autor : Łucja Chromy, klasa II a
Kategoria : DZIECI MŁODSZE KL. I - IV
„WIERSZ O JANIE PAWLE II”
W sercu mamy byłeś Lolek
Teraz dla nas Wielki Człowiek
W piłkę sobie grywałeś
kremóweczki uwielbiałeś
Dni Młodzieży wymyśliłeś
Matce Bożej zawierzyłeś
Janem Pawłem II Cię nazwano
Papieżem wybrano
do Rzymu posłano.
Autor: Mariusz Bednarek, klasa I
Kategoria : DZIECI MŁODSZE- KL. I – IV.
„JAN PAWEŁ II”
Na stolicę Piotrową wybrany
Do chwały Pana wyniesiony
Za to, żeś serce swe najukochańsze
Otwarte miał dla każdego z nas.
Na wyciągnięcie ręki
Chciałeś nas mieć
Lecz za szklaną klatką
Zawsze chowali Cię.
Nierówna walka tu toczyła się
Lecz lęk o Świątobliwość
Wygrał w tej grze.
Tyś podróżnikiem życia całego
Niosąc Swój krzyż
Jak każdy z nas
Pokonać w stanie
Nie było Cię nic.
Najwyższy szczyt
Najgłębsza woda
Dla Ciebie to było nic.
Każdy Twój czyn
Najmniejszy gest
Piął Cię do góry
Gdzie dziś miejsce Twe.
Autor : Jakub Stachura , klasa I
Kategoria: DZIECI MŁODSZE- KL.I –IV.
„WIERSZ O JANIE PAWLE II”
Wśród wszystkich Świętych których znamy,
jest jeden człowiek którego najbardziej kochamy.
To Jan Paweł II, nasz rodak wspaniały!!!
Przez wszystkich, małych i dużych uwielbiany.
Lubił kremówki, kochał Wadowice,
to przecież nasze bliskie okolice.
Dużo się modlił, pięknie przemawiał,
a swoją wiarą cały świat zarażał.
Bardzo go Kochamy, w sercach zawsze mamy,
i każdy o tym wie, by wspominać Go w modlitwie!!!
Autor : Norbert Mikołajek klasa II a
Kategoria : DZIECI MŁODSZE – KL. I-IV.
„ ŻYCIE KAROLA”
W miasteczku małym Wadowice
Na świat przywitali rodzice
Drugiego syna swojego
Karola Wojtyłę cudnego
Matka go bardzo kochała
O Bogu często opowiadała
Lecz gdy dziewięć lat miał
To matkę swą pożegnać miał
Niedługo potem i brata stracił
I tylko z ojcem w przyszłość patrzył
Uczył się pilnie przez cały czas
Talenty swe odkrył nie raz
Studia mu wojna pokrzyżował
I na pracę w kamieniołomach skazała
Po śmierci ojca swego drogiego
Do seminarium wstąpił duchownego
To go przed śmiercią uchroniło
I do kapłaństwa doprowadziło
Bou i ludziom przykładnie służyli na przydomek „ Wujek „ zasłużył
Wkrótce do Rzymu go przywołano
Aż w końcu w szatę arcybiskupa przyodziano
W 78 roku Karol kochany
Podczas konklawe na papieża został wybrany
Wszyscy wierni odtąd wiedzieli
Że będą wsparcie w Papieżu mieli
Że będą mogli się wyżalićNo i czasami nawet pochwalić
Podróże swoje po świecie rozpoczął
Aby z wiernymi przebywać ochoczo
I nie jednego do Boga przywrócił
I ze złej drogi na dobrą nawrócił
Długa posługa go nie męczyła
Rozmowa z wiernymi bardzo cieszyła
Więc kiedy odszedł wszyscy płakali
Lecz w sercach swoich go zachowali.
Autor: Magdalena Kaźmierczak, klasa II b
Kategoria : DZIECI MŁODSZE- KL. I-IV
„ WSPOMNIENIE”
Ojcze Święty, nasz kochany
Dziś szczególnie wspominany
Chcę Ci oddać hołd jak mogę,
Powspominać życia drogę…
W miasteczku małym, bo w Wadowicach,
Przyszedłeś na świat, by cieszyć rodziców.
Chłopczykiem byłeś zawsze wesołym
Lubiłeś nawet chodzić do szkoły.
Nie zawsze było jednak tak miło,
Był dzień, gdy wszystko się zawaliło.
I jako chłopiec jeszcze malusi,
Musiałeś dźwigać stratę mamusi.
Nie było łatwo odnaleźć Siebie,
Gdy Ty byłeś tutaj, a Ona w niebie.
Szukałeś zajęć, piłka, boisko,
W teatrze grałeś, był nawet blisko.
Wracając do domu, lubiłeś czasami,
Wpaść na kremówkę, razem z kumplami.
Po jej zjedzeniu świat barwy zmieniał,
A człowiek co miał … kochał, doceniał.
Studia w Krakowie – radość ogromna,
Nie trwała długo, zaczęła się wojna.
Po cichu działałeś dla kraju swego,
Chciałeś pokoju, nie kajdan Jego.
Drogę kapłaństwa wybrałeś dla siebie
Chciałeś tym pomóc swym bliskim w niebie?
Może tak było – nie wiemy tego,
Za to dziś mamy Ciebie świetego!
Jako kardynał, wszyscyśmy chcieli,
Zobaczyć Ciebie w tej pięknej bieli.
I tak się stało, bogaty w wierze,
Karol z Wadowic, został Papieżem
Twój pontyfikat krwią malowany,
Niedobrzy ludzie zadali Ci rany.
Lecz ich zła wola Cię nie złamała,
Bo matka Boska nad Tobą czuwała.
Mnóstwo nauki, słowa dobrego,
Pielgrzymek, spotkań u boku Twego.
Na zawsze jednak nie byłeś dany,
W kwietniowy wieczór zostałeś zabrany.
Teraz u Ojca, tam w górze… w niebie,
O łaski dla nas prosimy Ciebie.
Jesteśmy dumni będąc Polakiem
Bo jesteś wspaniałym naszym rodakiem.
Autor: Daria Chromy, klasa II b
Kategoria : DZIECI MŁODSZE – KL. I –IV.
„ WIERSZ O JANIE PAWLE II”
Karol Wojtyła- z Wadowic jak ja,
Życie swe Maryi oddał.
Ukochał Boga i nauki Jego,
Był młodzieży najlepszym kolegom.
Spokój swój wśród górskich szczytów
najchętniej odnajdywał,
a potem na rzymskim placu
całemu światu miłość przekazywał.
To miłość największą,
od Boga płynącą,
od Mari i ich Syna Ukochanego,
dając przykład niezwykłej wiary
dla narodu zbuntowanego.
Dzisiaj świętując urodziny Jego,
wracam do Wadowic
miasta narodzin naszego,
wierząc że tak jak i dla Niego
miejsce urodzenia ma i dla mnie coś niezwykłego.
Autor: Julian Nieckula, klasa III a
Kategoria : DZIECI MŁODSZE – KL. I- IV.
„ MÓJ PRZYJACIEL „
Karol miał na imię
Mieszkał w Wadowicach
Narty lubił w zimie
Widział wzór w rodzicach
Tak jak ja w piłkę grał
Kochał recytować
Słabość do kremówek miał
Nie bał się pracować
Bardzo kochał Boga
Wkrótce księdzem został
Nie straszna Mu była trwoga
Powołaniu sprostał
Wiem, że jako biskup
Babcię mą bierzmował
Wnet Papieżem został
Dużo podróżował
Chociaż Go nie znałem
To wiem o Nim wiele
Wsparcie otrzymałem
Jest mym przyjacielem
Autor : Mikołaj Kołacz, klasa III b
Kategoria : DZIECI MŁODSZE – KL. I- iV
„ MAŁY KAROLEK - PAPIEŻ”
Był sobie raz mały Karolek
Co go wszyscy nazywali Lolek.
Był to chłopiec wesoły
Co lubił uczęszczać do szkoły
Lubił zajadać kremówki
Choć piłkarskie prowadził treningówki
Na studia chodził
Za wiernego Bogu uchodził
Nawet go wojna nie złamała
Bo Matka Boża nad nim czuwała
Gdy jako kardynał debiutował
Uczył wiary i ciężko pracował
Jego praca nie poszła na marne
Bo Karol został Papieżem – normalne
Jeździł po całym świecie, zwiedzał różne kraje
Nawracał ludzi i poznawał ich obyczaje
Uczył nas jak żyć w życzliwości
Bo dawał wszystkim dużo miłości
Za swe trudy został od Boga nagrodzony
I w nie długi czasie błogosławiony.
Autor : Szymon Bałos, klasa IV
Kategoria: DZIECI MŁODSZE – KL. I - IV
„ JAN PAWEŁ II”
Mały chłopak z Wadowic
Wielkim Rodakiem został.
Jan Paweł II się zwał
I szybko po śmierci świętym został.
Swe życie skromnie przy Bogu spędzał
Polaków na duchu w ciężkich czasach podnosił.
I co dzień się modlił o Ojczyznę swoją.
Tak swym przykładem drogę nam wskazywał.
Chorym i cierpiącym dodawał ukojenie
A gdy sam w cierpieniu trwał
Złączył nie jedno pokolenie.
Autor : Maja Szczygieł, klasa IV
Kategoria : DZIECI MŁODSZE- KL. I- IV
„ JAN PAWEŁ II”
Jan Paweł II był naszym papieżem,
choć już Go nie ma z nam
i to wciąż Go kochamy.
Żałuje, że nigdy nie spotkałem Ciebie,
lecz myślę że, czuwasz nade mną w niebie.
My wszyscy naśladować Go chcemy
bo Był dla nas papieżem wielkim.
Chcę być prawym ,uczciwym i ludzi szanować.
Obiecuję Ci Ojcze Święty tego nigdy nie zmarnować.
Autor : Filip Gałecki, klasa IV
Kategoria : DZIECI MŁODSZE - KL. I - IV
„POWIEŚĆ O JANIE PAWLE II”
1. Kochana Mamo! Kochany Tato…
W kalendarz zerkam…
Tam na czerwono są urodziny!
Czy to dotyczy kogoś z rodziny?
1. Córeczko droga, te urodziny to dar od Boga!
Kim był Jubilat? Co o nim wiemy?
Dlaczego wszyscy dziś świętujemy?
2. 18 maja to ważna data,
ważna dla Polski, ważna dla świata!
Dlaczego Mamo, co wtedy było?
Co niezwykłego się wydarzyło?
3. Córeczko droga- odpowie Tata,
Zaraz wyjaśnię, co to za data…
W miasteczku, które zwą Wadowice
Matka Emilia syna powiła
Co się nazywał Karol Wojtyła.
4. Lubił grać w piłkę razem z chłopcami
I na rowerze jeździł czasami
Lecz nade wszystko ukochał Boga
Stąd się zaczęła kapłańska droga.
5. Chodził po górach, jeździł kajakiem
I był normalnym, zwykłym chłopakiem…
Gdy kardynałem został niedługo
Nadal wędrował często i długo.
6. Lubił wycieczki razem z młodymi,
Palił ogniska i śpiewał z nimi.
I nagle z Rzymu nadeszły wieści…
To się po prostu w głowie nie mieści!
7. Dlaczego tato, co wtedy było?
I co takiego się wydarzyło?
Karol Wojtyła papieżem został!
Jan Paweł II ludzie go zwali.
Wszyscy Polacy tak się cieszyli,
Że świętowali i brawa bili…
8. Odwiedzał różne kraje, narody
Wszędzie siał pokój, wołał do zgody!
Kiedy do Polski kroki kierował,
Od razu klękał, ziemię całował.
Widać ta ziemia była mu droga
Tu się urodził, tu poznał Boga.
9. I tak płynęły papieskie lata,
Z miłością w sercu do Boga i świata!
Choć był już starszy i częściej chorował,
Cieszył się życiem, śmiał się, żartował.
10. A gdy nadeszły starości lata,
Pan Bo go zabrał z naszego świata.
Ludzie smucili się i płakali,
„Święty natychmiast”!- ciągle wołali.
11. I w końcu stał się ten wielki cud
O który tak się domagał lud!
Nasz wielki papież, znany ceniony
Człowiekiem świętym został ogłoszony!
I dziś modlimy się wszyscy z łzami:
„Święty Janie Pawle, wstawiaj się za nami”!
12. Drogi Tatusiu! Mamusiu droga”!
Ta piękna postać to dar od Boga!
I chociaż nigdy go nie poznałam,
Całym serduszkiem go pokochałam!
Autor :Aleksandra Bogdał klasa IV
Kategoria: DZIECI MŁODSZE _ KL. I-IV
„JAN PAWEŁ II”
W Wadowicach mieszkała Karolek
Którego mama wołała Lolek
Z kolegami w piłkę grał
I na kremówki chadzał
W teatrze często grywał
Na kajaku świetnie pływał
Życie swoje Bogu oddał
Na biskupa mianowany
Przez ludzi poważany
Na konklawe Papieżem wybrany
W Matkę Bożą zapatrzony
Postrzelony – cudownie ocalony
Pielgrzymował po świecie
Beatyfikowany
Kanonizowany
Autor : Kacper Bednarek, klasa Vb
Kategoria: DZIECI STARSZE – KL. V – VII
„ NASZ PAPIEŻ – JAN PAWEŁ II”
Z Wadowic, miasta pochodzi
Gdzie dnia codziennego od rana
Pyszna kremówka się rodzi
Jadąc w tamte rejony, odwiedzić dom jego wypada
Bo tam historia pisała kim był papież przez lata
To On głowa Kościoła, nasz papież Polak kochany
Otwierał nam oczy i serca na nowe różne zmiany
Gromadził rzesze ludzi na Placu Świętego Piotra
Zjednywał sobie każdego , nawet podłego łotra
Historia o Nim żyć będzie dopóki nie zapomnimy
To nasza krew w Rzymie była i pamięć o Tobie uczcimy.
Autor: Nadia Borowska – Hulbój, klasa Vb
Kategoria: DZIECI STARSZE – KL. V – VII
CICHA MODLITWA „
,,To wielki człowiek” tak mama szeptała
Nad moją główką, wtuloną w jej dłonie.
,, To człowiek odwagi” opowiadał tato
Ściskając mnie za rękę przy pierwszych krokach.
,,To człowiek, który został papieżem “tłumaczyła siostra
Pokazując stary obraz na ścianie.
A ja słuchałem i słuchałem…
I choć umarłeś, gdy mnie jeszcze nie było,
To moje serce zawsze dla Ciebie biło.
Cichutko w modlitwie zawsze prosiłem…
Weź mnie za rękę i zostań moim dziadkiem,
Poprowadź ścieżką krętą, przez góry, strumyki i las.
Wiem, że zawsze będę czuł się z Toba bezpiecznie,
Janie Pawle II z Tobą chcę iść przez cały swój świat.
Autor: Adam Kruźlak, klasa VIa
Kategoria : DZIECI STARSZE – KL. V – VII
,,WSPOMNIENIE”
Janie Pawle nasz patronie
tak niedawno byłeś z nami .
Ukochałeś polską młodzież
choć nie wszyscy cię poznali.
Dzisiaj jesteś w gronie świętych,
patrzysz na nas czujnie z nieba .
Wstawiasz się u Boga Ojca,
bo wiesz czego nam potrzeba.
Bobłogosław mą ojczyznę,
nasz wysiłek, trud i znoje ,
byśmy dzielnie i z odwagą
szli przez życia niepokoje.
Starsi wyrośli na twoim słowie
i chcą się z nami nim podzielić.
Daj, byśmy chcieli z tego czerpać
i twoje rady w życie wcielić.
Autor : Jagoda Sarna, klasa VI a
Kategoria : DZIECI STARSZE – KL. V- VII
„ NASZ PAPIEŻ”
On dla Polski zrobił wiele
Spędzał życie wciąż w kościele
Dla dzieciaków był jak ojciec
Pomoc ludziom niósł codziennie
W Wadowicach się urodził
Tam wychował się wraz z bratem
Był radosny i serdeczny
A dla ludzi wciąż otwarty
Szesnastego października na papieża był wybrany
O miłości często mówił, i o własnych swych słabościach
Podróżował bardzo wiele,
Dla każdego chwilę znalazł
Nie odmawiał nigdy rady
I każdemu służył wsparciem
Autor : Kornelia Pająk, klasa VII
Kategoria : DZIECI STARSZE – KL. V-VII
„NASZ RODAK”
Żył sobie kiedyś Karol Wojtyła,
„Lolek” go zwali - to jego ksywa.
Serce miał dobre, pochodził z Wadowic,
Przemawiał do ludzi – prosto, bez granic.
Był ministrantem, księdzem, biskupem,
Tak właśnie Bogu czynił posługę.
A gdy po śmierci Pawła I, wybrali na tron Pawła II,
Polak papieżem – niedowierzanie!
Tutaj zamieszka na Watykanie.
Wszyscy się cieszą na całym świecie -
Wojtyła papieżem. Czy Wy to wiecie?
Już na początku swojej posługi,
Wyciągał ręce do wszystkich ludzi.
Kochał pielgrzymki, piesze wędrówki,
Czasem podjadał słodkie kremówki.
Na placu Piotra maja trzynastego,
Postrzelił Ağca Ojca naszego.
I w tym momencie, co padły strzały,
Na jedną chwilę zamilkł świat cały.
Wszyscy płakali, nie dowierzali,
Prosili Boga, by Go ocalił.
Na nasze szczęście i świata całego,
Papież do zdrowia powraca szybkiego.
Wybacza Ağcy zamach na siebie,
Pragnie, by wszyscy spotkali się w niebie.
Wznawia pielgrzymki i zwiedza kraje,
Chętnie poznaje ich obyczaje.
Lata do Azji i Ameryki,
Do Europy, i do Afryki.
Odwiedzał Polskę – kraj swój wspaniały,
Bardzo w Kalwarii był zakochany.
A gdy już nastał czas jego końca,
Zabrał go Pan Bóg do domu Ojca.
Cały świat płakał i ubolewał,
Jan Paweł II poszedł do nieba.
Jednoczył ludzi, jednoczył kraje,
Został on świętym ku naszej chwale.
Każdy katolik ma jedno marzenie,
By grób papieża odwiedzić w Rzymie.
Po dzień dzisiejszy jest w naszej pamięci,
Niech żyje papież i wszyscy święci!
Autor: Maria Szczurek klasa VIII B
Kategoria : MŁODZIEŻ
„O PAPIEŻU POLAKU ”
Po stu latach wciąż pamiętamy o tym dniu,
kiedy osiemnastego maja w malutkim mieszkaniu,
W jednej z uliczek Wadowic-skromnego miasteczka,
W którym sprzedają znane kremowe ciasteczka,
Przychodził na świat Karol przy dźwiękach litanii,
co za cud zostało uznane,
gdyż szanse na życie od początku zostały odebrane.
Od dzieciństwa zawsze z Bogiem,
Nie chciał być niczyim wrogiem,
Ale z ludźmi w zgodzie żyć według przykazań,
Tak jak mu to w kościele zawsze powtarzał tata.
Kilka lat później zechciał kierować się uczuciami,
Kiedy serce mu podpowiedziało, znalazł się za kościelnymi drzwiami,
Księdzem został za młodu i to jak bardzo znanym,
A najbardziej przez młodzież parafialną ukochanym,
Przez spędzanie z nimi czasu na kajakach i wędrówkach,
Które kończyły się wizytą w kawiarni na kremówkach.
Po długim czasie serce znowu zamieszało,
Wyraźny kierunek podróży we śnie mu pokazało,
Znak od Boga dostał wyraźnie i czym prędzej pośpieszył,
Watykan to jego dom przyszły -w te myśli wierzył.
Siedemdziesiąty ósmy, wybór podejmowany na Konklawe,
Karol siedzi między kardynałami, serce mu mocno bije i ręce ma blade,
Oczekując na ważną decyzję, którą ma podjąć rada,
Wznosi wzrok ku górze, prosi Najwyższego o poradę,
Czy udźwignie ciężar obowiązków, jeśli decyzja będzie głosiła,
Że kolejną Głową Kościoła zostanie właśnie on, Wojtyła?
I po kilku minutach słyszy słowa Dziwisza,
Który delikatnie swój głos przycisza
I do swego przyjaciela łapiąc za ramię, szepcze,
Że jego Wielki Czas już mu po piętach depcze.
I tak po krótkim czasie, na watykańskim balkonie,
Słychać słowa, które uszczęśliwiły zebraną widownię,
„Habemus Papam”- niezapomniana to data,
Następcą Świętego Piotra zostaje nowy Ojciec Święty, nowy Tata.
I pierwsze swe przywitanie, już nie Wojtyła, a Jan Paweł II,
Zaczyna słowami, które zapamiętane będą na czas długi,
Że gdyby się pomylił w języku włoskim,
Trzeba go poprawić, bo on pochodzi z dalekiej Polski.
I tak swój pontyfikat zaczyna Papież Polak,
W kartach historii ojczyzny już zapisany jest ten rodak,
Ludzie na całym świecie zaczynają kochać tego człowieka,
Którego nieświadomie jeszcze wiele bólu czeka,
Gdyż tylko trzy lata od początku swej nowej drogi,
Kościół we wszystkich krajach doznaje wielkiej trwogi,
Kiedy świat obiega ta smutna wiadomość,
że na Ojca Świętego rękę podniesiono,
I walczy w szpitalu, a śmierć się z życiem miesza.
Trochę czasu minęło, zanim doszedł do siebie,
I już do Fatimy zamierza prędko polecieć,
By podziękować tam Matce za ocalenie życia swego,
Gdyż zamachu dokonano maja trzynastego,
Co Papież za znak uznał i wierząc w przeznaczenie,
„Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulę”- rzekł ze znaczeniem.
Ciężko zapomnieć Papieża, który pochodził z naszej ojczyzny,
Mimo iż przeszedł wiele trudu, po czym zostały blizny,
On nigdy nie zrezygnował, nie porzucił Kościoła,
Który wciąż na niego liczył, o pomoc wołał,
A nasz rodak choć bardzo już zmęczony losem,
Nigdy nie narzekał pod nosem.
Odwiedził wiele krajów, przebył wiele podróży,
Ale najlepiej mu pośród rodaków czas służył,
Gdzie na Jasną Górę wędrował z pielgrzymami,
Z młodzieżą Barkę śpiewał pod krakowskimi oknami,
I tak Franciszkańska 3 stała się tradycją spotkań z Polakami.
W ostatnich swych latach chciał pożegnać się ze światem,
Odwiedził Wadowice, gdzie wychował się z bratem,
W Kalwarii wysłuchał „Matko przed twoim obrazem”,
Co było pożegnania z ojczyzną ostatnim wyrazem.
Nie da się zapomnieć człowieka tak szlachetnego,
W dziejach historii Polski i Kościoła na zawsze zapisanego,
Który prócz Barki, kremówek i wadowickiej chrzcielnicy,
Nauczył jak miłować bliźniego i zawierzyć się Bogurodzicy,
Który uczył jak wytrwać wśród bólu, trudu i cierpienia,
Podczas gdy ofiarowanie się Bogu wszystko istotnie zmienia.
Jan Paweł II, od sześciu lat obdarzony tytułem świętego,
Wszyscy możemy stwierdzić, że nie ma człowieka bardziej wielkiego.
I jeszcze to, co przez cały pontyfikat próbował nam powiedzieć,
„Totus Tuus Maryja”- co te słowa oznaczają powinniśmy wiedzieć,
Wystarczy jej zawierzyć całego siebie,
a może doczekamy i my, na wzór niego, miejsca w niebie.
Autor: Natalia Chromy, klasa VIII a
Kategoria : MŁODZIEŻ
„OD SERCA”
W pięknym mieście Wadowice
Tam gdzie rzeka Skawa płynie
Gdzie są górskie okolice
I góralskie serce bije
Ptaki tam śpiewają, w gaiku zielonym
O synu tej ziemi, który sto lat temu się urodził
O świętym Karolu co został Papieżem
I jako pielgrzym, cały świat przemierzył
Kochał bardzo wszystkich ludzi
Uśmiechał się do nich i wiernie im służył
Nauczał jak żyć dla Boga
Chociaż trudna była jego kapłańska droga
Pragnął, by na świecie panował pokój i zgoda
Miłował Krzyż Święty i Matkę Boga
Wspierał chorych, cierpiących i biednych
Przebaczył zabójcy i nawracał niewiernych
Był Orędownikiem Miłosierdzia Bożego
Zapewniał, że zawsze trzeba zwrócić się do NIEGO,
Że serce Jezusa jest otwarte i piękne
I nigdy nie będzie dla potrzebującego obojętne
Wielki Jan Paweł dobro czynił dla świata
Służył miłością, głosił by brat kochał brata
Jednoczył młodzież na swoich spotkaniach
Cudnie opowiadał o chrześcijańskich ideałach
O pięknych wartościach swego człowieczeństwa
By szukali w prawdzie bezpieczeństwa
By nie lękali się, byli zawsze odważni
By wymagali od siebie nawet, gdyby czuli się nieważni
Święty już za życia – Janie Pawle Wielki
Wspaniały Czcicielu Bożej Rodzicielki,
Pod której płaszcz oddałeś cały naród świata
By w każdym człowieku zobaczyć brata -
Dziękujemy Bogu, za to, że Ciebie mamy
Oręduj nam w Niebie – o to Cię ufnie błagamy.
Autor: Małgorzata Chromy
Kategoria : DOROŚLI
„ZWYKŁY CZŁOWIEK”
Mieszkał niedaleko w mieście Wadowice,
Sercem okrywał wielki świat cały,
Był nie tylko synem, bratem czy duchownym,
Lecz z dumą był papieżem bardzo cudownym.
Całym sobą walczył o pokój na świecie,
Bo nie łatwo było żyć w świecie pełnym złych ludzi,
Lecz on przezwyciężył swą dobrocią wszystko,
I pokazał ludziom jak żyć w zgodzie blisko.
Niełatwo miał w życiu śmierć matki i brata,
Nie każdy by miał siłę sprostać na przekór świata,
Lecz gdy serce zawierzył Najświętszej Panience,
Ona poprowadziła Go ku sobie jak za rękę.
Zawsze miał dobre słowo dla bliskich, dla obcych,
Nawet dla człowieka, który mierzył w jego serce,
Choć Go już nie ma wśród nasz tu żywych,
Jest on tam wysoko wśród swojej rodziny.
Jego postać pozostaje na zawsze,
U nas w sercach, w pamięci na wieczne czasy,
Póki my pamiętamy już setną rocznice- wszyscy pamiętać go będą ,
Zwykłego człowieka, turystę i papieża Polaka w jednym.
Autor :Maria Polak
Kategoria : DOROŚLI
„OKNO W NIEBIE”
W Polskiej rodzinie na świat przyszedłeś,
Ty, coś prowadził wszystkie narody.
Zaznałeś wojny, głodu ze strachem,
lecz też miłości pod swoim dachem.
Jak kwiat rozkwitło Twe powołanie
i powiedziałeś: Tak! Za Tobą Panie
idę przez życia bezdroża
by być apostołem dobrego Boga.
Ty, co wyglądasz przez okno w niebie
Wypraszaj łaski potrzebne nam.
Byśmy spotkali się razem z Tobą
za Twą przyczyną u Boga bram.
Autor : Bernadeta Pęcek
Kategoria: DOROŚLI
„ JANOWI PAWŁOWI II „
Święty Janie Pawle II
Sto lat dziś byś dziś miał
Lecz Bóg inaczej chciał
W niebie z nim zamieszkałeś
Choć może jeszcze nie chciałeś?
My się do ciebie uciekamy
I twej pomocy wzywamy
Polecamy tobie nasze rodziny
I za twą przyczyną o litość prosimy
Byłeś dla nas polakiem wielkim
A teraz jesteś ostoją na czas wszelki
Twe setne urodziny obchodzimy
I o tobie nigdy nie zapomnimy
Twoje słowa pamiętamy
I w życiu codziennym je wykorzystamy
Jesteś dla nas drogowskazem
Jak Boga kochać i być razem
Rodzina nasza ci dziękuję
I mówi, że bardzo nam ciebie brakuje
Dzieciom mówimy o tobie
Żeś wielki był w małej osobie
Skromny, kochający i litościwy
Lecz także mądry i żartobliwy
Umiałeś dotrzeć do młodzieży
Choć trudna to sprawa bądźmy szczerzy
Oni za tobą zaś szli wszędzie
I chcieli być zawsze w pierwszym rzędzie
Na koniec ci przyrzekamy
Że w pamięci cię zawsze mamy
I żył będziesz w sercach naszych
Aż po wieczne czasy.
Autor: Renata Gaura
Kategoria : DOROŚLI