„Życie ludzkie jest święte i nienaruszalne w każdej chwili swego istnienia, także w fazie początkowej, która poprzedza narodziny . Człowiek już w łonie matki należy do Boga, bo Ten, który wszystko przenika i zna, tworzy go i kształtuje swoimi rękoma, widzi go, gdy jest jeszcze małym bezkształtnym embrionem i potrafi w nim dostrzec dorosłego człowieka, którym stanie się on w przyszłości i którego dni są już policzone a powołanie już zapisane w „ Księdze Żywota.”
(Jan Paweł II „ Evangelium Vitae”)
DUCHOWA ADOPCJA DZIECKA POCZĘTEGO
Ruch Duchowej Adopcji pochodzi z Fatimy , powstał po objawieniach, jako odpowiedź na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce.
W Polsce Dzieło Duchowej Adopcji rozpoczęli w 1987 roku w Warszawie w kościele Świętego Ducha , Ojcowie Paulini. Dzieło to miało być jedną z form wypełniania Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego. Duchową Adopcję propagowaną w Polsce pobłogosławił Jan Paweł II .
Zasady :
Jest to modlitewne zobowiązanie ( przyrzeczenie ) złożone najlepiej przy ołtarzu, podjęte przez konkretną osobę w intencji jednego dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Imię tego dziecka jest znane jedynie Bogu. Trwa przez dziewięć miesięcy. Na modlitwę Duchowej Adopcji składa się : jeden dziesiątek różańca świętego, specjalna modlitwa w intencji dziecka i jego rodziców, oraz dodatkowe postanowienie.
Jakie mogą być dodatkowe postanowienia :
Dodatkowymi postanowieniami może być dobrowolna ofiara czy wyrzeczenie, na przykład: częsta spowiedź i Komunia święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym, dodatkowe modlitwy , post.
Czy można podejmować duchową adopcję bez dodatkowych postanowień?
Tak. Dodatkowe postanowienia nie są obowiązkowe, choć adoptujący chętnie ją podejmują.
Kto może podjąć duchową Adopcję?
Każdy – osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku. Dzieci podejmują ją pod opieką rodziców.
Ile razy można podejmować duchową adopcję?
Można podejmować ją wielokrotnie, pod warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań.
Co się stanie, gdy zaniedbało się modlitwę przez dłuższy czas?
Należy pamiętać o codziennym wypełnianiu przyrzeczeń , w razie krótkiej przerwy należy duchową adopcję kontynuować, przedłużając modlitwę o opuszczone dni. Długa przerwa ( miesiąc, dwa... ) przerywa duchową adopcję.
Formuła przyrzeczenia:
Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci, wiedziony( a) pragnieniem niesienia pomocy w obronie nienarodzonych, ( ja,...........................) postanawiam mocno i przyrzekam, że od dnia .......................w Święto/ Uroczystość ...............
Biorę w duchową adopcję jedno dziecko, którego imię Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy każdego dnia modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu.
Postanawiam:
odmówić codzienną modlitwę w intencji nienarodzonego,
codziennie odmówić jedną tajemnicę różańca,
przyjąć nadto ( nieobowiązkowo ) postanowienia:
................................................................................
Modlitwa codzienna :
Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Toba po narodzeniu, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy zyciu, które ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.
Fragment Jasnogórskich Ślubów Narodu:
„Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady. Przyrzekamy Ci z oczyma utkwionymi w żłóbek betlejemski, że odtąd staniemy na straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski równie mężnie, jak nasi ojcowie walczyli o byt i wolność narodu, płacąc obficie krwią własną. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieś, aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca wszelakiego życia i za najcenniejszy skarb Narodu.”