To normy moralne obowiązujące w Kościele katolickim mające odniesienie do liturgii i Kościoła. Pierwsze wzmianki o istnieniu 5 Przykazań kościelnych sięgają XV wieku. Na przestrzeni lat był modyfikowane.
W 2002 roku Konferencja Episkopatu otrzymała zgodę od Kongregacji Nauki i Wiary, aby na terenie Polski Przykazania kościelne obowiązywały w następującym brzmieniu:
1. W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy Świętej i powstrzymywać się od prac niekoniecznych.
2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty.
3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię świętą.
4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach.
5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła.
W dniach 21 i 22 czerwca 2013 w Wieliczce odbywało się 362 Zebranie Plenarne Episkopatu Polski. W czasie tego zebrania biskupi przyjęli nowelizację IV przykazania kościelnego. W miejsce dotychczasowego przykazania, które brzmi: "Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymywać się od udziału w zabawach", przyjęto nowe : "Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w czasie Wielkiego Postu powstrzymywać się od udziału w zabawach".
Oznacza to, że okres formalnego zakazu zabaw został ograniczony do Wielkiego Postu. Nie zmienia to jednak w niczym dotychczasowego charakteru każdego piątku jako dnia pokutnego, w którym katolicy powinni „ modlić się, wykonywać uczynki pobożności i miłości, podejmować akty umartwienia siebie przez wierniejsze wypełnianie własnych obowiązków, zwłaszcza zachowywać wstrzemięźliwość „ ( por. kan. 1249 – 1250 ). Wyjątkiem są jedynie przypadające wtedy uroczystości. Jeśli więc w piątek katolik chciałby odstąpić ze słusznej przyczyny od pokutnego przezywania tego dnia, winien uzyskać odpowiednią dyspensę.